Što tačnija i brža dijagnoza eventualnog oboljena zivotinje povećava šanse za izlečenje .

Prvi korak ka tačnoj dijagnozi počinje od uzimanja anamneze. Anamneza je sve ono što vlasnik ili staratelj životinje primeti kao promenu u ponašanju životinje. Kada se ovi podaci daju veterinaru moramo biti što iskreniji i tačniji jer nažalost naši pacijenti ne mogu reći veterinaru šta ih boli i šta im smeta.

Prvo sa čim se veterinar suočava pri kontaktu sa životinjom je klinička slika, a to je izgled pacijenta u trenutku pregleda. Vrlo često sama po sebi klinička slika daje dovoljno informacija iskusnom veterinaru o kakvom se oboljenju radi. Pored osnovnog vizuelnog pregleda, merenja temperature , pulsa slušanja stetoskopom, pipanja i posmatranja, radi naše sigurnosti  poželjno je  uraditi i dodatne analize i koristiti dodatne metode. Prva analiza je uzimanje uzoraka krvi za labaratorijsku dijagnostiku i eventualne serološke testove .

Pored uzimanja krvi od pacijenta od jednostavnijih dijagnostičkih metoda tu su jos i uzimanje briseva, ultrazvuk, EKG, rendgen i razne vrste endoskopskih dijagnostičkih metoda.